پنجشنبه (دهم اردیبهشت ماه) اولین اجرای عمومی سمفونی شماره ۹ بتهوون در حالی در تالار وحدت روی صحنه رفت که مصادف شد با آخرین همکاری «ارسلان کامکار» -ارکستر مایستر- با ارکس‌تر سمفونیک ملی ایران.

علی رهبری، پیش از این اعلام کرده بود که ارسلان کامکار، به همراه بردیا کیارس و پدرام فریوسفی به عنوان مایسترهای ارکستر فعالیت خواهند داشت؛ جایگاهی که بیش از سه دهه، خانه اول و آخر ارسلان کامکار در ارکستر سمفونیک بوده است. اما در این اجرا، کامکار به طور رسمی با اینجایگاه خداحافظی کرد؛ هر چند که علی رهبری از او قول گرفت هر وقت به او نیاز داشته باشند، به صورت انتخابی دوباره با ارکستر همکاری کند.

علی رهبری بعد از اتمام برنامه، از آقای بیات، نوازنده پیشکسوت کنترباس تجلیل کرد و اعلام کرد تا روزی که این هنرمند پیشکسوت بخواهد، خوشحال می‌شود در این ارکستر حضور داشته باشد. او در ادامه ارسلان کامکار را مهم‌ترین نوازنده در ارکستر سمفونیک دانست و از خانواده بزرگ کامکار‌ها یاد کرد و گفت: «روزی که در اسفند ماه از آنتالیا به تهران آمدم، ساعت ۲ نصفه شب از ارسلان کامکار خواستم پیش من بیاید تا درباره ارکستر صحبت کنیم. او هم از جای بسیار دوری به دیدن من آمد. آن‌شب لیست ارکستر را معین کردیم اما متاسفانه روزی هم می‌رسد که‌‌ همان آدم اعلام خستگی می‌کند و می‌خواهد جوان‌تر‌ها به جای او در ارکستر بنوازند.»

او در ادامه گفت: «در عرض دو ماه که با ۲۱ روز تعطیلی همراه بود، این ششمین اجرای بچه‌های من است. اجرایی که در خواب هم نمی‌دیدم به این سرعت پیش رفت کند. آنطور که بچه‌ها امشب زدند، بیشتر از اسفند سال گذشته در دل من راه پیدا کردند. اگرچه در این مدت سختگیری‌هایی هم وجود داشت و هر کس که طی دو جلسه، با تاخیر، دو، سه دقیقه‌ای سر تمرین‌ها می‌آمد، از او می‌خواستیم دیگر ما را همراهی نکند. البته تعداد آن‌ها فقط پنج، شش نفر از این ارکستر ۱۵۰ نفره بود که روزی چهار ساعت تمرین می‌کند. این‌ها همه بچه‌های سرزمین خودمان هستند پس تا می‌توانید برای آن‌ها تبلیغ کنید و همسایه‌هایتان را هم با خود برای دیدن اجراهای ارکستر بیاورید.»

 

در ادامه ارسلان کامکار دلیل کناره‏ گیری خود را اینطور بیان کرد: «من یک سال و نیم پیش بازنشسته شدم اما در این سه سال همیشه ناراحت تعطیلی ارکستر ۸۰، ۹۰ ساله‌مان بودم. وقتی شنیدم علی رهبری قرار است، رهبری ارکستر را بر عهده بگیرد خیلی خوشحال شدم چون همیشه می‌‏گفتم اگر می‌خواهید درست و حسابی کار کنید، باید از علی رهبری دعوت به همکاری کنید.»

کامکار در ادامه حرف‌های خود گفت: «حضور در ارکستری که علی رهبری، سردمدار آن است، برایم افتخار بزرگی بود منتها دیگر از من برنمی‌آید و خسته شده‌ام.» کامکار در حالی این حرف‌ها را زد که طی دو ماه پیش و با شروع مجدد ارکستر سمفونیک تهران، در حرف‌هایش بسیار امیدوارانه به آینده ارکستر نگاه می‌کرد و پر از انگیزه برای فعالیت در این ارکستر ۸۲ ساله بود و اعلام خستگی و خداحافظی غیرمترقبه او در این شرایط، کمی عجیب به نظر می‌رسید.

دکتر محمد سریر-رئیس هیات مدیره خانه موسیقی- هم در مراسم تجلیل از ارسلان کامکار، حضور چنین هنرمندی را در موسیقی غنیمت شمارد و گفت: «هنر بازنشستگی ندارد و همه از ارسلان کامکار انتظار داریم در این جمع حضور داشته باشد. خانواده کامکار‌ها از مفاخر موسیقی ایران هستند و ارسلان هم از این قاعده مستثنی نیست. ارسلان کامکار در انواع موسیقی‌ها از جمله موسیقی ملی، کلاسیک و فولکوریک، سمت استادی دارد و امیدواریم بعد از استراحت خود، دوباره به ارکستر بازگردد.»

حمیدرضا نوربخش-مدیر عامل خانه موسیقی- هم در بخش پایانی مراسم از خداحافظی ارسلان کامکار ابراز تاسف کرد و ضمن تقدیر و تشکر از راه‌اندازی ارکستر سمفونیک ملی در این سطح و اندازه گفت: «دلمان نمی‌خواهد ارسلان عزیز از ارکستر خداحافظی کند اما خب بعد از این همه سال احساس خستگی می‌کند. خانواده بزرگ کامکار، چندین سال است یکی از ارکان موسیقی ما بوده‌اند و امیدواریم ارسلان کامکار تا سالیان سال در این عرصه حضور داشته باشد.»

رهبری در آخر برنامه از مناعت طبع ارسلان کامکار یاد کرد و گفت: «بچه‌های ارکستر از او خیلی یاد گرفته‌اند اما امیدورام این کارش را یاد نگیرند.»

در ادامه جوایزی از طرف خانه موسیقی، بنیاد رودکی، معاونت هنری و دفتر موسیقی به ارسلان کامکار اهدا شد.

 

یکی از ویژگی‌های مهم این کنسرت، اجرای دقیق و بی‌نقص گروه کر و خوانندگان سولو-تک‌خوان‌ها- بود که در موومان چهارم این سمفونی به شدت خودنمایی کردند. رهبری در این برنامه از رازمیک اوهانیام-رهبر گروه کر- تجلیل کرد و این اجرا را یکی از بهترین اجراهای ارکستر سمفونیک دانست و اعلام کرد: «من بیش از ۱۲۰ ارکس‌تر را رهبری کرده‌ام اما در این دوران بهترین روزهای زندگی‌ام را با اعضای این ارکستر می‌گذرانم.»

البته که به حق ارکستر بسیار تمیز و اصولی صدا می‌داد تا آنجا که شاید بتوان آن را یکی از بهترین اجراهای سمفونیک این ارکستر ۸۲ ساله تا اینجای کار دانست.

رهبری در ادامه با توجه به ادغام ارکستر سمفونیک و ارکس‌تر ملی و تغییر نام ارکستر سمفونیک تهران به ارکستر سمفونیک ملی ایران، اعلام کرد که علاوه برآثار سمفونیک، رپرتوآرهایی هم از موسیقی مجلسی، موسیقی کلاسیک، موسیقی ملی و موسیقی قرن حاضر در دستور کار این ارکستر قرار خواهد گرفت و از مهر ماه، تعدادی اپرای ایرانی هم اجرا خواهند کرد.

 

در طول فعالیت دو ماههٔ ارکستر سمفونیک و طی شش اجرایی که تا اینجای کار داشته است، شاهد حذف و اضافه بسیاری از نوازندگان بودیم که این اجرا هم از این قاعده مستثنی نبود و آیدین احمدی‌نژاد (نوازنده ویولنسل)، علی جعفری پویان (نوازنده ویولن) و فرشید پاتینیان (نوازنده کنترباس) ازغایبین اجرا بودند.

محمد صادق-مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور-، علی مطهری-نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی-، مسعود کیمیایی و محمدرضا شجریان هم از جمله مهمانان این دو شب بودند و شجریان در پایان درباره اجرای ارکستر گفت: «اجرای ارکستر سمفونیک ملی ایران اجرایی فوق‌العاده بود. به اعضای ارکستر تبریک می‌گویم که در زیر سایه علی رهبری اجرای زیبایی داشتند و از جناب رهبری تشکر می‌کنم که پذیرفتند در وطن و با جوانان خودمان کار کنند.»